دتکتور حرارتی خطی با پایش مقاومت در طول یک رشته سیم وقوع حریق را شناسایی می‌‌کند. اما برای این منظور از روش‌های طراحی متفاوتی در نمونه‌های دیجیتالی و آنالوگی استفاده شده است.

• دتکتور حرارتی خطی با طراحی آنالوگی: در طراحی Thermal detector خطی آنالوگی از چهار عدد رشته سیم استفاده شده است. دو رشته سیم برای پایش مقاومت در طول کابل هستند و دو رشته سیم دیگر حضور اتصال و وجود مقاومت کابل را بررسی می‌‌کنند. این نوع دتکتور با استناد به قانون عمومی اهم‌ طراحی شده است. زیرا در شرایط نرمال و حضور در دمای محیط مقدار مقاومت کابل ثابت است و جریان یکنواختی از داخل آن عبور می‌کند. اما در صورت افزایش دمای محیط مقدار مقاومت الکتریکی کابل کاهش پیدا کرده؛ در این صورت تحت ولتاژ ثابت سیستم و اتکا به قانون اهم مقدار جریان عبوری کابل افزایش پیدا می‌‌کند. به این ترتیب سیستم با پایش دائمی‌ سطح جریان خط وقوع حریق را تشخیص می‌‌دهد. البته برای اطمینان از عملکرد دقیق دتکتور، دو عدد رشته سیم کمکی نیز استفاده شده است. این رشته سیم‌ها اتصال فیزیکی و حضور مقاومت کابل را چک می‌کنند تا مطمئن باشیم که افزایش جریان به خاطر قطعی کابل و احتمال وقوع اتصال کوتاه به وجود نیامده باشد.
• دتکتور حرارتی خطی دیجیتال: در طراحی مدل‌های دیجیتال دتکتور حرارتی خطی فقط از دو رشته سیم استفاده شده است. این دو رشته سیم، هم وظیفه دارند تا مقدار جریان خط برای احتمال وقوع حریق را پایش نمایند و هم باید وجود اتصال و حضور مقاومت کلی کابل دتکتور حرارتی را بررسی کنند. عملکرد این دتکتور‌های دیجیتالی ساده است. الگوی ساخت آنها برای شناسایی جریان اتصال کوتاه طراحی شده است. تا زمانی که حریقی رخ نداده باشد، قاعدتاً همه چیز سالم است و جریانی پیوسته در مقدار مقاومت دائمی‌ دتکتور حرارتی خطی حضور دارد. اما به محض وقوع حریق، کابل محافظ این دتکتور آب شده؛ باعث ایجاد اتصال کوتاه میان دو رشته سیم می‌شود. جریان اتصال کوتاه آنقدر ناگهانی و زیاد است که سیستم را مجاب به وقوع حریق می‌‌نماید.